“Ik ben nog geen vijf als ik geadopteerd word door een Nederlands gezin uit Monster. Nog geen vijf, een uitgemergeld scharminkeltje met een oedeembuik. Afgeleverd op Schiphol. Ik sta in een rij tussen allemaal bruine kindjes met een folkloristische poncho.”
Hoe is het om met onbekende mensen mee te moeten? Hoe is het om niet te weten waar je zusje is? Hoe is het om ergens te zijn waar je de taal niet spreekt? Hoe is het om op schoot te zitten? Hoe is het om niet te weten hoe oud je bent? Hoe is het om niet naar een kapper te mogen? Hoe is het om nergens écht thuis te komen? Hoe is het om op Michael Jackson te dansen? Hoe is het om een pop kwijt te raken? Hoe gaat dat eigenlijk met jongens? Hoe is het om met Kerst in het ziekenhuis te liggen? Hoe is het om alleen te zijn?
Komt Ana Maria je bekend voor? Dat kan! Zij is een van onze trouwe vrijwilligers in de horeca van het theater.
