Een solovoorstelling door Zişan Mermi over het leven met een auto-immuunziekte.
‘Ik wil jullie vertellen over hoe ik te horen kreeg dat ik dood zou gaan en toen pas echt ben gaan leven.’ – Zişan Mermi was twintig toen ze te horen kreeg dat ze een zeldzame ziekte heeft: systeem sclerodermie. Dat zet haar leven volledig op zijn kop. Niets van wat ze zo nauwkeurig gepland had, is uitgekomen. Maar toch staat ze nog recht overeind, sterker dan ooit tevoren.
Zişan neemt je mee op haar reis langs ziekenhuis en klinieken, van opname naar opname, met tussendoor lichtpuntjes die niet zelden gevolgd worden door weer een harde klap.
Samen met theatermaker Arjen Barel maakte Zişan haar verhaal tot een theatervoorstelling, waarin ze vertelt over de tegenslagen die ze heeft moeten doorstaan om te komen waar ze nu is. Steeds weer vocht ze terug om te bewijzen dat het leven nog niet klaar met haar was. En zij is nog niet klaar met het leven. Daarom wilde ze een voorstelling maken, om anderen die ook met chronische aandoeningen kampen, een hart onder de riem te steken.
