De documentaire won op internationale filmfestivals inmiddels vele prijzen. Emad woont in Bil’in, een dorp op de bezette westelijke Jordaanoever, op een paar kilometer afstand van de muur die Israël bouwt om de oprukkende Joodse nederzettingen te scheiden van de Palestijnse dorpen.
Met de eerste camera legde hij vast hoe in 2005 de bulldozers kwamen om olijfbomen uit de grond te trekken ten behoeve van de muur, die dwars door het land van zijn dorpsgenoten verrijst. In die eerste dagen, waarin het verzet tegen de Joodse kolonisten en de alom tegenwoordige Israëlische soldaten op gang komt, wordt Emads vierde zoon Gibreel geboren.
Beelden van de boreling die uitgroeit tot een vroegwijze kleuter, van de vele vreedzame protestacties en de gestaag vorderende bouw van de scheidingsmuur wisselen elkaar af. Het verzet groeit, mensen uit de hele wereld komen helpen. Maar de strijd wordt grimmiger, er worden mensen gearresteerd en er vallen dodelijke slachtoffers in het dorp.
Emad blijft filmen, ondanks de smeekbeden van zijn vrouw die bang is voor represailles. Hij maakt zo een zeer persoonlijk en indringend document over de strijd van een dorp tegen geweld en onderdrukking.
Deze film is Engels ondertiteld
Na afloop van de film organiseert Tabaria Café nog een naprogramma met verschillende kunstuitingen en de mogelijkheid om verder met elkaar in gesprek te gaan over de huidige situatie tussen Palestina & Israël. Tabaria Café is een Pop-Up Café gefocust op het eren en behouden van de Palestijnse cultuur.
